FACE CACHÉE
Dario Smetiško
Trodimenzionalni prostor i svijetlost kao umjetnički mediji, čine osnovicu mog kreativnog rada.
Interveniram na jednom mjestu te se rad razvija u odnosu određenog prostora ili prostora koji me dovodi do susreta. Pregledam prostor, otkrivam njegovu arhitekturu te od zadanih tehničkih podataka koji su u vezi sa zadnjom intervencijom, definiram strukturu dispozicije oko koje instalacija dobiva određenu formu.
Radi se o osmišljenoj dispoziciji u kreativnom i istraživačkom smislu. Dispozicije stvaraju svjetlosne zrake, realizira različite oblike u projekciji u zajedništvu određene optike, pokazuje udaljenost, određuje dimenziju projekcije ali i uvjetuje percepciju prostora.
Kompozicija na površini prostora se sastoji od konstrukcije različitih planova ( konveksno, konkavno ), virtualnih dimenzija, geometrijskih likova (kocka, pravokutnik, krug ...), linija. Uz navedenu kompoziciju djeluje i dekompozicija (sjena, odsutnost projekcije ) povezana sa vremenskom dimenzijom. Vremenska dimenzija integrira statični element( površina ), a može isto tako intervenirati mobilni element ( gledatelj i njegov pokret u prostoru ) mijenjajući psihofizičku dimenziju predstavljenog djela.
Ono što dajem na gledanje je kako vidjeti. Ono što dajem na opažanje je sama percepcija odnosno fenomen ljudske percepcije, jedno iskustvo i razvijanje svijesti. Eksploracijom specifične mogućnosti umjetničkog medija, želim razviti pogled kroz stvari, a ne samo pogled koji opaža površinu.
Stvaranje vlastitog vizualnog rada i osobnosti, proizlazi sa gledišta estetičke kvalitete ( osjećaj, likovnost, ekspresija ), poetičke snage ( pronalazak, promjena, kreativnost ), umjetničke svijesti i pripadnosti ( filozofija, referenca, povijest, suvremenost ).
Likovnim istraživanjem stvarala se estetička kvaliteta i poetička snaga, a umjetnička svijest razvijala se uz znanje, razne utjecaje i smjernice: Plinije Stariji ( porijeklo slikarstva i kiparstva ), Platon ( važnost edukacije i znanja ), Renesansa ( likovno i teoretsko istraživanje perspektive ), Konceptualna umjetnost ( važnost ideje ), Minimalizam ( važnost podloge ), Arte Povera ( upotreba raznih materijala ), Land Art ( percepcija prirodnog prostora ), Kinetička umjetnost ( mobilnost, trodimenzionalnost, interakcija gledatelja i djela ), Colette Hyvrard ( kompozicija i dekompozicija ), Markus Raetz ( iluzija, metamorfoza ), Sol Lewitt ( varijacija jedne forme ), Georges Rousse ( fikcija i prostor ), Robert Ryman ( slikarski postupak ), Felice Varini ( prostor kao umjetnička podloga ), Michel Verjux ( rasvjeta kao umjetnički mediji, interakcija dispozicije i projekcije ), Paul Feyerabend (znanost kao umjetnost ).
Početni karakter operacije prikazivanja kao što nam govori Plinije Stariji u knjizi „Naturalis Historia“ nalazi se u činjenici da porijeklo slikarstva nije bio plod direktne opservacije ljudskog tijela i njegovog reprezentativnog prikazivanja nego projekcija tijela u prostoru pomoću svjetlosnog izvora te iscrtavanje sjene na površinu.
Problematika u Plinijovom primjeru, između dvodimenzionalnosti i trodimenzionalnosti tj. slike i skulpture se odražava na moj stvaralački duh realizacije umjetničkog djela kao kiparskog čina u cilju pronalaženja dvodimenzionalnog prikaza.
PHOTO
